Donne
Sono molto
lontane le donne. Le loro lenzuola profumano di buonanotte.
Posano il pane
sul tavolo per non farci sentire la loro mancanza.
Allora capiamo
di essere in colpa. Ci alziamo dalla sedia e diciamo:
“ti sei stancata
molto oggi”, oppure “lascia, accendo io la lampada”.
-Jacques_e_Berthe_Lipchitz.jpg) |
Amedeo Modigliani (1916)
|
Γυναίκες
Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες. Τα
σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.
Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να
μη νιώσουμε πως λείπουν.
Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε. Σηκωνόμαστε
απ' την καρέκλα και λέμε:
«Κουράστηκες πολύ σήμερα» ή «άσε, θ’
ανάψω εγώ τη λάμπα».
