Al momento giusto («Locke»)

Ο Ivan Locke έχει δουλέψει σκληρα για να χτίσει τη ζωή του. Έχει την τέλεια οικογένεια: δυο γιους και μια σύζυγο που τον περιμένουν για να απολαύσουν μαζί έναν αγώνα στην τηλεόραση. Έχει μια δουλειά που άγαπα και την όποια εκτελεί με δεξιότητα μοναδική. Κατά τη διάρκεια αυτής της νύχτας, όμως, η ζώη του καταρρέει πάνω του. Την παραμονή της πιο μεγάλης επαγγελματικής πρόκλησης της σταδιοδρομίας του, ενός μοναδικού στα χρονικά χυσίματος σκυροδέματος, ο Λοκ αποφασίζει να τα αφήσει όλα πίσω του και να αναλάβει όλες τις ευθύνες εκείνου που υπήρξε η πιο παράλογη πράξη της ύπαρξής του. [ελληνική μετάφραση της Trissò Th.]

Ivan Locke ha lavorato sodo per costruirsi la sua vita. Ha la famiglia perfetta, due figli  e una moglie che l’aspettano per la partita da gustare insieme in tv. Ha un lavoro che ama e per cui ha un’abilità unica. Ma nella notte in corso quella vita gli crolla addosso. Alla vigilia della sfida più grande di tutta la sua carriera, una colata storica di calcestruzzo, Locke decide di lasciarsi tutto alle spalle per assumersi tutte le responsabilità di quello che forse è stato l’unico atto irrazionale della sua esistenza.

 

Η ταινία προβλήθηκε στην Ελλάδα με τον τίτλο «Σε λάθος χρόνο». Δεν μπορώ να φανταστώ πιο λαθεμένη επιλογή. Ο χρόνος που αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας είναι πάντα ο σωστός χρόνος.

Il film è stato portato sul grande schermo in Grecia dal titolo «Al momento sbagliato». Non riesco a immaginare una scelta meno riuscita. Il momento in cui ci prendiamo le nostre responsabilità è sempre il momento giusto.

Ο ήρωας έχει πάρει την απόφασή του: δεν θα πει ψέματα σε κανέναν, [...] γιατί είναι αποφασισμένος καθαρά και ξάστερα να αναλάβει την ευθύνη του [...]. Εχει λάβει την απόφασή του και δεν τον νοιάζει αν θα τον αγαπήσουν ή θα τον μισήσουν γι’ αυτήν.

L’eroe ha preso la sua decisione: non mentirà a nessuno [...] perché ha deciso chiaro e tondo di assumersi le sue responsabilità [...]. Ha preso la sua decisione e non gli importa se lo ameranno o lo odieranno per questa.

 

Κριτική παρουσίαση από τον Σταύρο Ζουμπουλάκη.

Η ταινία θα προβληθεί από την Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας την προσεχή Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014.

Gratuito

Προφέρουμε GRATÙITO ή GRATUÌTO;

≈ δωρεάν, αδάπανος, άμισθος / αβάσιμος, αθεμελίωτος, αδικαιολόγητος

Η σωστή προφορά είναι gratùito, με τον τόνο στην προπαραλήγουσα, αν και προέρχεται από το παροξύτονο λατινικό gratuìtum. Η προφορά gratuìto, βασισμένη στη λατινική ετυμολογία, με τον τόνο στην παραλήγουσα, είναι πλέον πολύ σπάνια.

Λέμε: gratùito

Δεν λέμε: gratuìto

ΑΚΟΥΣΤΕ

 

ΠΗΓΕΣ: Hoepli, Treccani, Crusca.

Μπράβο, Κολονέλο!

Colonnello: Συνταγματάρχης

Dissi che avremmo spezzato le reni al Negus. Ora, con la stessa certezza assoluta, ripeto assoluta, vi dico che spezzeremo le reni alla Grecia. In due o in dodici mesi poco importa, la guerra è appena cominciata!

Discorso di Mussolini del 18 novembre 1940

Cf. anche qui e qui

Είχα πει ότι θα τσακίζαμε τον αυτοκράτορα της Αιθιοπίας. Τώρα, με την ίδια απόλυτη βεβαιότητα, επαναλαμβάνω απόλυτη, σας λέω ότι θα τσακίσουμε την Ελλάδα. Σε δύο ή δώδεκα μήνες δεν έχει σημασία, ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε!

 

Μπράβο, Κολονέλο!

Sul ponte di Perati | Στοῦ Περὰτ τὸ γιοφύρι

Sul ponte di Perati		Στοῦ Περὰτ τὸ γιοφύρι
Sul ponte di Perati, bandiera nera È il lutto degli alpini che fan la guera. L’è il lutto della Julia che va a la guera, La meglio zoventù va sotto tera. Sull’ultimo vagone c’è l’amor mio Col fazzoletto in mano mi dà l’addio. Col fazzoletto in mano mi salutava E con la bocca i baci la mi mandava. Con la bocca i baci la mi mandava E il treno pian pianino s’allontanava. Quelli che son partiti, non son tornati: Sui monti della Grecia sono restati. Sui monti della Grecia c’è la Vojussa Col sangue degli alpini s’è fatta rossa. Un coro di fantasmi vien giù dai monti È il coro degli alpini che sono morti. Alpini della Julia in alto il cuore Sui monti della Grecia c’è il tricolore. Gli alpini fan la storia, ma quella vera Scritta col sangue lor, e la penna nera.		Στοῦ Περὰτ τὸ γιοφύρι μαύρη σημαῖα Τὸ πένθος τῶν Ἀλπῖνων μ’ὅπλα παρέα Το πένθος τῆς Γιούλιας μ’ὅπλα παρέα Στὸ χῶμα ἡ λεβεντιὰ ἡ πιὸ ὡραῖα Ἀπ’τὸ στερνὸ βαγόνι πικρὰ τὸ ταίρι Τινάζοντας μαντίλι ἀντίο σημαίνει Τινάζοντας μαντίλι τὴ μαύρη μέρα Καὶ ἀπ’τὰ χειλάκια του φιλιὰ σ’αγέρα Ἀπ’τὰ χειλάκια του φιλιὰ λαβαίνω Καὶ σιγαπομακρύνεται ἀργὰ τὸ τραῖνο Τόσοι π’ἔχουν φύγει πιὰ δὲν γυρίσαν’ Στὰ ὄρη τῆς Ἑλλάδος ζωὲς ἀφήσαν’ Στὰ ὄρη τῆς Ἑλλάδος τ’Ἀώου τὸ ρεῦμα Βαθιὰ πορφύρα γίνηκε ἀπό τὸ αἷμα Πάνω σ’ἐκεῖνα ὄρη φωνὲς ἀκοῦμε Στοιχειῶν ‘ν’ ἡ χορωδία νὰ μὴν ξεχνοῦμε Ἀλπίνε τῆς Γιούλιας μὴ στενοχώρει Βαστᾶν τὰ λάβαρά μας σ’ἐκεῖνα τὰ ὄρη Χαράξατε ἱστορία κι οὖτ’ἕνα ψέμα Γραφτὴ ἀπὸ μαύρη πένα καὶ μὲ τὸ αἷμα